Lucky Luciano, bir zamanlar Amerika’nın yeraltı dünyasının tek hakimiydi. Önce ufak yasa dışı işler yaparken zamanla düşmanlarını ve hatta beraber çalıştığı kişileri de gözden çıkarmakta tereddüt etmeyen biri haline dönüşmüş olan Luciano’nun mafya dünyasını nasıl ele geçirdiğini merak etmiyor musunuz? Buyurun, içeriğe?
Kaynak: https://www.historydefined.net/lucky-…
Ünlü Amerikan mafya babası Lucky Luciano, 20. yüzyılın en etkili ve korkulan suçlularından biriydi. Adı, Amerika Birleşik Devletleri’nde organize suçun yükselişi ve Mafya’nın kuruluşu ile bir tutulur.
Gangster Luciano, tehlikeli ve aşırı bir hayat yaşadı. İçki Yasağı döneminde içki kaçakçılığı ve haraççılık yaparak, cinayetler işleyip siyasi manipülasyonlarla Amerikan yeraltı dünyasını dönüştürdü. Hikayesi, hırs, kurnazlık ve şiddetle doludur ve nesiller boyu etkileyici olmuştur.
Lucky Luciano’nun yaşamı, Sicilya’dan New York’a yoksulluktan kaçma arzusuyla şekillendi. 1897’de Sicilya’da doğan Luciano, sülfür madenlerinde çalışan babası ve annesiyle birlikte Amerika’ya göç etti. Aile, New York’un yoksul ve suç dolu Aşağı Doğu Yakası’na yerleşti.
Luciano’nun ailesi, daha iyi bir yaşam umuduyla taşınmalarına rağmen hala yoksullukla mücadele ediyordu. Okul çağındaki Luciano, hayatta kalabilmek için para kazanmanın gerekliliğini hızla kavradı ve zorlu sokak işlerine çabucak adapte oldu.
Hırsızlık ve uyuşturucu ticareti yapan Luciano, öğrencilerden “koruma” parası alıyordu.
Bu durum, zorbalığına karşı çıkan Meyer Lansky ile tanışmasına yol açtı. İki çocuk hızla arkadaş ve hatta ortak oldu; Lansky, Luciano’nun suç faaliyetlerinde önemli bir rol üstlendi.
Luciano, gençlik yıllarına okuldan kaçma ve çete faaliyetleriyle damgasını vurdu. Erken yaşta ‘Five Points Çetesi’ onu üye olarak işe aldı. Bu çete, Manhattan’da faaliyet gösteren bir suç örgütüydü. Salvatore, onlar için çalışırken sert ve acımasız olmasıyla kısa sürede ün kazandı.
Salvatore Luciana, Sal veya Sally lakaplarının yeterince erkeksi olmadığına inandığı için adını Charles ve soyadını Luciano olarak değiştirdi ve ‘Lucky’ lakabını benimsedi. Sorunlu gençliğine rağmen, liderlik ve ağ kurma yeteneği ile yeraltı dünyasında zirveye çıktı. Danışmanı Lansky ile birlikte Amerikan mafyasını güçlü ve organize bir sendikaya dönüştürdü.
1920’lerde Lucky Luciano ve Lansky, içki yasağını fırsat bilip içki kaçakçılığına başladılar. New York’taki mekanlara yasadışı alkol tedarik ederek hızla zenginleştiler.
New York limanındaki bağlantıları sayesinde rakiplerine üstünlük sağlayan Luciano, içki kaçakçısı olarak ün kazandı. 1920’de suç patronu Masseria’nın çetesine katıldı ve 1925’e kadar yükselerek fuhuş, uyuşturucu ve içki kaçakçılığı operasyonlarını denetledi.
Masseria’nın suç ailesinde hızla yükselen Luciano, bir süreliğine Arnold Rothstein ile çalıştı. Rothstein’ın 1928’de ölümünden sonra Masseria ile yeniden çalışmaya başladı.
1929’da bir suikast girişiminden ağır yaralı kurtulan Luciano, saldırganlarını ifşa etmeyi reddetti. Luciano iyileşme sürecindeyken, patronu Masseria ile rakip suç patronu Salvatore Maranzano arasında kanlı bir güç mücadelesi olan ‘Castellammarese Çekişmesi’ patlak verdi.
Şiddeti işinin önünde bir engel olarak gören Luciano, fırsatı görüp değerlendirdi.
Cesur bir hamleyle, Castellammarese Çekişmesi’nde gizlice Maranzano’nun yanında yer aldı. 1931’de Masseria’ya suikast düzenleyerek patronunu ortadan kaldırmayı ve çete savaşını sona erdirmeyi planladı.
Charles “Lucky” Luciano’nun suç dünyasındaki yükselişi bununla sınırlı kalmadı.
Geleneksel mafya taktiklerine karşı, daha yapılandırılmış bir organizasyon öngörüyordu. Masseria suikastından altı ay sonra, ortakları Lansky ve ‘Bugsy’ Siegel ile Maranzano suikastını düzenledi. Maranzano’nun ölümü sonrası, Luciano, Genovese ailesi olarak bilinen suç ailesini devraldı.
Luciano ayrıca Maranzano’nun bölgedeki en büyük ve en güçlü suç ailelerini bir araya getirerek on yıllar boyunca Doğu Yakası’ndaki haraçları kontrol eden Beş Aile Komitesi’ni de devam ettirdi.
Kendisini ‘Patronların Patronu’ olarak adlandırmak yerine kurul başkanı dedirtti. Luciano, gereksiz çatışmaları önlemek ve karı maksimize etmek için ‘Komisyon’ adlı organize suç sendikasını kurdu. Komisyon, Beş Aile ve diğer suç çetelerini birleştirerek Amerika’daki organize suçlar için bir dönüm noktası oldu. Luciano, mafyanın lideri olarak rolünü ciddiye aldı.
Luciano’nun Amerikan organize suç dünyasının lideri olması onu büyük bir hedef haline getirdi. Lüks ve güçlü bir yaşam sürmesine rağmen, 1930’larda bunun farklı sonuçlarıyla karşılaşacaktı. Amerika’nın en üst düzey mafya babası için en büyük endişe, kanunlardı.
1935’te, Thomas E. Dewey organize suçları çökertmek için özel savcı olarak atandı ve Luciano’yu ana hedef olarak belirledi. Dewey’in asistanı ve avukat Eunice Carter, Luciano’nun avukatlarının ve kefillerinin birçok hüküm giymiş fahişeyi temsil ettiğini keşfetti. Bu keşif, Dewey’in şehir genelindeki genelevlere baskınlar düzenlemesine ve çoğunluğu kadın olmak üzere yüzden fazla kişinin tutuklanmasına yol açtı.
Gözaltına alınan kişilerin sağladığı bilgilerle 1936’da Luciano, geniş bir fuhuş ağına bağlanarak çok sayıda fuhuş suçuyla itham edildi, bu durum medyada büyük yankı uyandırdı.
Luciano, fuhuş suçlamalarını reddetti ve yaşananları bir komplo olarak tanımladı. Yasaların baskısı altında, Mart ayında New York’tan kaçıp Arkansas’ta saklandı. Ancak başka bir dava için orada bulunan New York’lu dedektif John Brennan tarafından yakalandı.
Brennan’ın Luciano ile birlikte şehre dönme talebini reddeden yetkililer, sonunda Luciano’yu New York’a iade etti ve mafya babası 1 Nisan 1936’da tutuklandı. Masum olduğunu iddia etmesine rağmen Haziran 1936’da altmış iki suçtan hüküm giydi ve otuz ila elli yıl arası hapis cezasına çarptırıldı.
Luciano, Waldorf Astoria’daki lüks süitinden farklı olarak, New York’taki Clinton Hapishanesi’nde bir hücreye konuldu. Hapishanede sessiz ve örnek bir mahkumdu. Bir süreliğine suç işlerini yürütmeye devam etti. Ancak Komisyon liderliğini Frank Costello’ya devretmek zorunda kaldı.
İkinci Dünya Savaşı’nın başlaması ve Normandie’nin patlaması sonrası donanma istihbaratı, liman ve sahil güvenliği konusunda endişelenerek yeraltı dünyasından yardım istedi. Yetkililer, liman işçileri sendikasındaki etkisiyle Luciano’dan bir anlaşma talep etti.
Karşılığında, New York valisi Dewey, Luciano’nun hapis cezasını hafifletecekti. İşbirliği sonucunda Luciano’nun cezası hafifletildi ve 1946’da İtalya’ya gönderildi. Aylar sonra Küba’nın Havana kentinde yeniden ortaya çıktı. Üst düzey gangsterler ve suç ailesi liderlerini ağırlamaya başladı.
İlerleyen zamanlarda ABD hükümeti ve basın, Luciano’nun Amerika’ya dönüşünden hoşnut olmayınca, onu hayatının geri kalanını geçireceği İtalya’ya sınır dışı ettiler.
İtalya’ya dönen Luciano’nun suç patronu olarak hayatı bitti. İtalyan yetkililer tarafından çeşitli suçlamalarla hapishaneye kondu ve sonunda gözetim altında Napoli’ye yerleştirildi. 26 Ocak 1962’de, hayatını film yapmak isteyen bir yapımcıyla görüşmek amacıyla Napoli Havaalanı’nda bulunan Lucky Luciano, kalp krizine yenik düşerek hayatını kaybetti. Mafya babası Luciano’nun şiddet ve cinayet dolu hayatı, çok sayıda kişiyi acıya sürükledi.
